Χαιρετισμός του προέδρου της ΙΚΘ στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, 16 Μαρτίου 2014

Η παρουσία μας εδώ, στον πρώτο από τους διαδοχικούς τόπους του μαρτυρίου των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, είναι όχι μόνον απότιση φόρου τιμής στους ομόθρησκούς μας που δολοφονήθηκαν μόνον και μόνον εξ αιτίας του θρησκεύματός τους, αλλά και η έμπρακτη συμμετοχή μας στην αντίδραση κατά της αναβίωσης του ναζισμού και του αντισημιτισμού.

Είμαστε κομμάτι αυτής της αντίδρασης, αυτού του ανερχόμενου κινήματος εναντίον της ανελευθερίας, εναντίον της στέρησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ατομικών δικαιωμάτων. Με δύο λόγια: εναντίον του ναζισμού που αναβιώνει.

Η παρουσία μας εδώ δεν αφορά μόνον το παρελθόν, αλλά κυρίως το μέλλον. Το παρελθόν μας ενδιαφέρει γιατί δείχνει τι θα επικρατούσε αν πράγματι ο ναζισμός αναβίωνε. Και ελπίζουμε ότι –με την προσπάθεια όλων μας- θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε στο σημείο αυτό το Μουσείο και το Χώρο Εκπαίδευσης του Ολοκαυτώματος, ώστε καμία από τις επόμενες γενιές να μην ξεχάσει στο μέλλον τι σήμαινε συνοικία Μπαρόν Χιρς, να μην ξεχάσει πώς είναι να χάνει μια πόλη για πάντα το ένα τέταρτο των κατοίκων της, να μην ξεχάσει πώς είναι να ξεκληρίζοντας ολόκληρες οικογένειες, δρόμοι και συνοικίες. Δίνουμε αγώνα εναντίον της λήθης. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, μαζί με τους άλλους Θεσσαλονικείς.